Wat een verschil!

Maandag 06-10-2008

Hallo lieve schattepatatjes van ons,

Vandaag een nieuw begin op een nieuwe school. Om 07.10 uur zou Simson ons opkomen halen. Daar stonden wij dan in de vroege, koude morgen. Een kwartier later zagen wij hem aankomen.
Angela wilde nu niet al te direct zijn, dus vroeg zij heel discreet: hoe laat hij vanmorgen was opgestaan. Na de vraag twee keer herhaald te hebben, kwam eruit dat hij om 04.00 uur was opgestaan. Hoe kun je dan te laat bij ons zijn? Zou hij dan zo ijdel zijn? (Sander is er niets bij)
Toen wij bij de school in de wachtruimte werden gezet, dachten wij: oh, het gaat toch niet weer gebeuren. Wij moesten wel erg lang wachten, maar Simson hield bij hoog en bij laag vol dat hij een afspraak had.
Na een kwartier werden wij binnengeroepen. Het eerste wat wij te horen kregen, was: ik dacht dat jullie vrijdag zouden komen. Gelukkig was de directeur zeer hartelijk en ging hij direct aan de slag om ons over de verschillende groepen te verdelen. Angela ging naar grade 1, Christine naar grade 2 en Emilie naar grade 4.
Wij hebben gemerkt op deze school dat zowel het niveau van de leerkrachten als de kinderen hoger ligt. De kinderen hebben veel meer schoolspullen bij zich. Ieder kind heeft ook een leesboek bij zich. Toch ontbreken ook op deze school de tekstboeken.
De kinderen lopen er hier net als brugklassers bij. Het is bizar hoe groot de schooltassen zijn. Sommige kinderen lopen zelfs met een trolley. Zelfs de kinderen van de jongste groepen hebben een hele grote tas. De tas is bijna groter dan het kind!
De leerkrachten zijn ontzettend aardig. Zij komen allemaal naar je toe om dingen aan je te vragen. Wat de leerkrachten vooral leuk vinden, is dat zij Afrikaans met ons kunnen praten. Toen de directeur dit later hoorde, baalde hij als een stekker. Hij vroeg zich af hoe het kwam dat hij Engels met ons sprak, terwijl wij gewoon Afrikaans verstaan. Als wij Engels praten, vonden de leerkrachten ons net klinken als Amerikanen. Een schouderklopje voor de drie Afrikaantjes! Zij vragen zich trouwens af hoeveel talen wij kunnen spreken en verstaan.
Deze school wil ook contact met ons houden. Wij houden dus een hele vriendenkring over aan Namibië. Dit is natuurlijk wel leuk!
’s Middags zijn wij heerlijk naar huis gelopen. Het is echt een kippenafstandje. Thuis hebben wij lekker een broodje gegeten en daarna toch nog even lekker in de zon kunnen zitten. De eerste enquêtes zijn al wel weer uitgedeeld, maar deze krijgen wij morgen pas weer terug. Dat was dus een onverwachte zonmiddag. Heerlijk!
Voor het avondeten hadden wij het lekker makkelijk. Suzette had namelijk tussen de middag een vergadering op het college gehad. Deze meeting was niet verplicht, dus niet iedereen was gekomen. Jammer voor hen, maar wel lekker voor ons. Zij kregen namelijk kippenpootjes, aardappelsalade en worteltjes met uitjes. Suzette dacht natuurlijk direct weer aan haar arme, hardwerkende kindertjes en heeft het één en ander meer naar huis genomen. Hadden wij even mazzel!
Zoals gewoonlijk hebben wij televisie gekeken met een heerlijk kopje chocomelk. Lekker wegkwijnend bij een film. Voorwaar, wij hebben het goed!
Morgen gaat onze wekker weer 05.30 uur. Dat wordt dus niet te laat naar bed.

Au revoir, sigaar! Liefs van de drie Afrikaantjes.