Afscheid nemen bestaat niet - Reisverslag uit Windhoek, Namibië van Christine Nicolaï - WaarBenJij.nu Afscheid nemen bestaat niet - Reisverslag uit Windhoek, Namibië van Christine Nicolaï - WaarBenJij.nu

Afscheid nemen bestaat niet

Door: Angela, Emilie en Christine

Blijf op de hoogte en volg Christine

02 December 2008 | Namibië, Windhoek

Maandag 01-12-2008 en dinsdag 02-12-2008

Vandaag gaat het dan gebeuren!,

Vanmorgen hadden wij een dubbel gevoel: aan de ene kant zijn wij ontzettend blij dat wij naar huis gaan, maar aan de andere kant is het ook verschrikkelijk moeilijk om afscheid te nemen. Met name Suzette vond het heel moeilijk en het afscheid was dan ook heel kort. Zij had nog wel speciaal een brief voor ons geschreven. Hierin zei zij dat zij ons als dochters in haar hart heeft gesloten en dat wij als zussen voor Lihandra zijn geweest. Wij voelden precies hetzelfde.
Daarna hebben wij snel gedoucht en gegeten om vervolgens onze laatste spullen in de koffer te doen. Angela en Emilie moesten met z’n tweeën op de koffer van Emilie gaan zitten om hem dicht te krijgen. BIZAR! Maar hij zat echt dicht en gaat thuis pas weer open!
Hierna nog even wat lekkere recepten uitgeschreven en daarna hebben wij ons verblijf met Lihandra afgesloten met, hoe kan het ook anders, een fantastische film. Vervolgens hebben wij nog snel even wat gegeten. Tijdens de afwas (wij laten het huis natuurlijk wel netjes achter) hoorden wij een auto het pad oprijden. Ja hoor, komt hij nooit op tijd en uitgerekend vandaag staat Simson een kwartier te vroeg voor de deur. Nou ja, beter te vroeg dan te laat. Wij hebben hem maar wat te drinken aangeboden, zodat wij de afwas af konden maken.
Om 14.30 uur was het dan echt tijd om te vertrekken. Suzette had aangeraden om het afscheid kort te houden voor Lihandra. Dit deden wij dus ook.
Om 15.15 uur kwamen wij bij het vliegveld aan. Hier hebben wij eerst onze koffers geplastificeerd en daarna naar de balie om in te checken. Het moment van de waarheid: zouden wij veel overgewicht hebben met al die souvenirs? Met elkaar hadden wij zeven kilo overgewicht, maar wij gooiden charmes in de strijd. Een leuk babbeltje, een lachje en de koffers mochten door. Dat was weer mooi geregeld!
Nu maar wachten op onze eerste vlucht. Gelukkig waren er nog wat leuke winkeltjes en wij hadden nog geld over :). Jullie zien wel wat wij nog gekocht hebben.
Om 16.30 uur konden wij inchecken. Onze vlucht vertrok twintig minuten eerder dan gepland en dus 17.00 uur. Niet gek! De vlucht verliep rustig ondanks het niet zulk goede weer. Wij kregen nog een snack. Nou ja, een heel menu: beef met aardappels en groenten, een broodje en een gebakje. Dat was weer smullen!
Om 18.30 uur kwamen wij in Johannesburg aan. Hier eerst weer door de controle en daarna wachten bij de gate. Intussen stroomden de smsjes van alle kanten binnen. Dank jullie wel daarvoor. Ook Suzette en Lihandra waren druk aan het smsen. Zij vroegen zich af wat wij in Johannesburg deden, want de kost stond al op tafel (haha)! Zij zijn ook zo lief.
De wachttijd ging zo snel voorbij en om 20.30 uur konden wij al weer inchecken. Hup, met de bus naar het vliegtuig en maar wachten tot wij op zouden stijgen. Om 21.20 uur gingen wij de lucht in. Wij zaten echt luxe. Wij hadden allemaal een eigen televisieschermpje met films :), muziek, series, vliegschema, enz. Wij hebben ons dus niet verveeld. Op deze vlucht kregen wij ’s avonds een diner en ’s morgens een ontbijt. Dit was dus ook weer goed verzorgd.
Om 06.40 uur (Nederlandse tijd, wij moeten er nog even aan wennen) landden wij op München. Lekker fris! Ook hier weer door de controle bij een ontzettende chagrijnige Duitse douanier. BIZAR! Nou ja, doorlopen maar.
Bij de gate aangekomen onze belevenissen even uitgetikt en ons opgefrist. Wij moeten natuurlijk wel fris op Schiphol aankomen. Oh, wij moeten nu in gaan checken.

Check jullie later! Heel veel knuffels en kusjes van de drie Afrikaantjes.

  • 04 December 2008 - 16:39

    Papa N. :

    Hallo lieve meiden,
    Jawel, vandaag is het de allerlaatste dag: het afscheid nemen van Suzette en Lihandra (dat valt niet mee, want julle hebben het er best gehad), het verlaten van je tijdelijke woning, het op weg gaan naar het vliegveld, het inchecken en uiteindelijk de lucht in. Achteraf schrijf je daar heel gemakkelijk over, maar vooraf is het allemaal enorm spannend.
    En ook om uiteindelijk het thuisfront weer te zien en te ontmoeten.
    De eerste vlucht, die ondanks het slechte weer, goed verloopt. Het oponthoud in Johannesburg en intussen begint iedereen al via de sms-jes aan je te trekken (ja, hoor 's: jullie zijn er nog bij lange na niet). Leuk hoe S. en L. jullie als het ware weer terugroepen en weer bij hen willen hebben (ze missen je bij de maaltijd, wederom een goed teken!).
    En dan op voor de lange vaart, een heel continent over. Ook dat lukt allemaal uitstekend. En dan sta je daar weer in het winterse en koude Europa. Dan sta je daar met je zomerkleren aan (brr. wat koud - bibber de bibber) bij een ook nog chagrijnige Duitser (zeker met zijn verkeerde been uit bed gestapt en geen zin om te werken). Nu maar hopen dat het thuisfront jullie een warm welkom zal bereiden (en natuurlijk ook klaar zal staan met warme kleding). Oeps, het is zo ver: jullie gaan naar Schiphol. Jullie gaan naar huis. Ook voor dit laatste stukje wensen wij jullie een behouden vaart toe.
    Nu bijna 'tot ziens!', wij zien naar jullie uit!
    Je mama, AW en papa.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Namibië, Windhoek

Christine

Actief sinds 05 Aug. 2008
Verslag gelezen: 223
Totaal aantal bezoekers 43781

Voorgaande reizen:

18 Augustus 2008 - 02 December 2008

Mijn eerste reis

Landen bezocht: