De vliegreis

Maandag 18-08-2008 tot dinsdag 19-08-2008

Hallo allemaal,

Maandag was de spannende dag aangebroken van ons vertrek. Om 14.30 uur waren wij op Schiphol. Eerst hebben wij ingecheckt en daarna hebben wij nog wat met elkaar gedronken. Vervolgens kwam toch wel het zware afscheid van de thuisblijvers.
Wij liepen naar gate D22 en hebben daar tijdens het wachten wat gegeten en gedronken. Het inchecken bij de gate verliep goed. Niemand van ons werd gefouilleerd. Er was wel een mevrouw uit Engeland, die in tranen uitbarstte, omdat haar handbagage te groot was. In het vliegtuig was zij nog niet over de schok heen. Iedere keer als iemand haar aansprak begon zij weer te huilen.
Om 18.00 uur stegen wij op. Iets later dan gepland. Tijdens de vlucht hadden wij wel wat last van turbulentie, omdat het vliegtuig niet zo heel groot was. Rond 19.30 uur landen wij op Londen en liepen direct door naar gate 46. Hier hoefden wij maar even te wachten voordat wij konden inchecken.
Dit zou een lange vlucht worden naar Johannesburg. Het vliegtuig was enorm groot en daardoor hadden wij totaal geen last van turbulentie. Om 22.30 uur kregen wij ons diner. Kip met rijst, ontzettend lekker! Na een film te hebben gekeken (die echt nergens op sloeg) zijn wij lekker gaan slapen met het dekentje en kussentje dat wij gekregen hadden. De volgende dag om 07.30 uur kregen wij ons ontbijt: scrumbeld eggs met spek en brood.
Toen wij om 09.10 uur op Johannesburg aankwamen (8°C: erg koud), ontstond er nogal wat onduidelijkheid. Er stond totaal niet aangegeven waar wij naartoe moesten. Wij het aan iemand vragen, maar die werkten natuurlijk niet op dit gedeelte van het vliegveld. Gelukkig vonden wij iemand, die ons kon vertellen waar wij naartoe moesten.
Wij gingen richting onze gate en vervolgens kon het wachten gaan beginnen. Een spelletje spelen, langs de winkels lopen, muziek luisteren, foto’s maken, enz. Zo kom je natuurlijk je tijd wel door!
Om 12.30 uur kwam op de borden te staan dat wij konden inchecken bij gate 21A. Er stond één bus te wachten, maar men had niet door dat één bus veel te weinig was voor een heel vliegtuig. Dus maar weer wachten op een tweede bus!
In het vliegtuig aangekomen was het echt bizar hoeveel handbagage sommige mensen wel niet meenamen. Onze bescheiden Nederlandse rugtasjes konden niet eens meer in de bagageruimtes. Tijdens de vlucht kregen wij nog een lunch van vis met aardappelpuree, die naar oude sokken smaakte.
Tegen de tijd dat wij gingen landen, kregen wij enorme last van turbulentie. Angela werd er misselijk van en Christine kwam ook niet bepaald met een gezonde kleur het vliegtuig uit. Nou ja, wij stonden aan de grond!
Het was lekker warm op het vliegveld van Windhoek. Na een visumstempel te hebben gekregen, gingen wij onze koffers ophalen. Gelukkig waren alle koffers er, maar zij hadden wel in twee koffers zitten snuffelen. De sloten waren doorgeknipt, maar alles was nog wel aanwezig.
Wij werden opgehaald door Santha. Zij is zuster in het katholieke ziekenhuis van Windhoek. Dus mama Nicolaï kon het prima met haar vinden. Wij hebben ons in haar auto gepropt. De auto was een bakkie met plaats voor vijf. En natuurlijk gebeurde het: wij werden aangehouden! Wij waren te zwaar beladen. Na een boete van dertig euro mochten wij weer verder rijden. Onderweg kwamen wij allemaal bavianen tegen op de rotsen. Nog even naar de winkels voor boodschappen en om geld te halen. Daarna naar het huis van Aletta, waar wij onze drie maanden zullen doorbrengen. Het huis is mooi (zie de foto’s) en de mensen zijn heel hartelijk. Die avond werden wij als aapjes bekeken door auntie Jane en neef Norbert. Norbert is een charmeur en deelde direct mee dat hij met Emilie zou trouwen (Emilie gaat hier niet mee akkoord).
Het is heel raar, maar alle mannen kijken hier naar je voeten. Dat wordt dus dikke sokken en dichte schoenen aantrekken!

Groetjes van de drie Afrikaantjes.