Driedaagse trip naar Etosha National Park

Zaterdag 23-08-2008 tot maandag 25-08-2008

Hoi, daar zijn wij weer,

Vandaag was de start van onze driedaagse trip naar Etosha. Om 08.15 uur werden wij opgehaald door een busje. In het busje zaten al twee duitse verplegers, die ook mee gingen. Wij werden naar het kantoor van de organisatie gebracht. Daar aangekomen, bleken mama Nicolaï en Arie Willem nog niet gearriveerd. Natuurlijk kwamen zij weer als laatste aan!
Vervolgens kregen wij uitleg over hoe de dag zou verlopen. In tegenstelling tot afgesproken, bleven wij op één camping. Dit vonden wij niet erg, want dan hoefden wij onze tent niet steeds op- en af te bouwen. Onze chauffeur heette Immanuël en onze kok was Mathew.
Rond 09.00 uur vertrokken wij met de groep van 16 mensen richting Etosha. Wij hadden een reis van 650 kilometer voor de boeg.
De reis was zeer hobbelig. Langs de weg hebben wij weer apen gezien. Rond 13.00 uur kregen wij een lunchstop. Nadat het eten was bereid, stortte iedereen zich op het eten. Alleen wij bescheiden Nederlanders wachten netjes op onze beurt. Na de afwas vervolgden wij onze tocht.
Rond 17.00 uur bereikte wij de ingang van Etosha, maar wij moesten nog anderhalf uur rijden voordat wij bij onze camping zouden zijn. Wij moesten dus wel opschieten, want de hekken van de camping sluiten op tijd in verband met de veiligheid.
Op weg naar de camping kwamen wij al vele mooie dieren tegen. Natuurlijk wilden wij deze dieren graag bekijken en onderweg werd er dan ook regelmatig gestopt om de dieren te bekijken en vast te leggen op de gevoelige plaat.
Het gevolg hiervan was dat wij het laatste stuk ontzettend moesten racen om voor zonsondergang binnen te zijn. Om 18.30 uur kwamen wij dan eindelijk bij onze camping aan. Deze camping heette Halali. Dit is de naam van de jachthoorn.
Het was intussen al behoorlijk donker geworden en wij moesten onze tenten nog opzetten. Help! Best onhandig voor mensen, die nog nooit een tent hebben opgezet. Gelukkig waren wij niet de enige, die niet wisten hoe wij een tent op moesten zetten. Wij kregen dan ook hulp van onze chauffeur.
Voor het eten zijn wij nog naar de verlichte waterplaats geweest. Helaas waren hier geen dieren te zien. Na het eten (spaghetti bolognese) was er wel een neushoorn bij de waterplaats te zien!
’s Avonds was het ontzettend koud. Wij besloten dan ook vroeg te gaan slapen. Onze matrassen waren super dun, geen kussens, overal zand. Kortom echt kramperen. In de nacht hoorde je de leeuwen brullen. Dus ’s nachts maar niet naar de wc gaan!
’s Morgens stonden wij om 05.00 uur op om het zand van ons af te wassen, maar voordat je terug bij je tent kwam, zat je al weer onder.
Lekker ontbeten en om 06.30 uur gingen wij een gamedriving doen. Ook vandaag was het een goede dag. Wij hebben heel veel mooie dieren gezien. Het was echt adembenemend! Vooral het moment dat wij oog in oog stonden met een olifant, die vervolgens dreigend op ons af kwam lopen. De chauffeur moest snel in z’n achteruit. Wij kunnen niet onder woorden brengen hoe mooi het was. Bekijk zelf de foto’s maar.
’s Middags gingen wij terug naar de camping om te eten en om een verfrissende duik in het zwembad te nemen. Daarna weer een prachtige gamedriving gedaan. De dieren blijven indrukwekkend!
Bij terugkomst op de camping gingen wij barbecuen. Vooral het lamsvlees smaakte goed! Na het eten nog even bij de drinkplaats wezen kijken. Geen dieren gezien. Wel een leuk videoverslag gemaakt met Angela als verslaggeefster.
Ook deze avond vroeg naar bed gegaan vanwege de kou en wij moesten de volgende dag weer vroeg opstaan. Het was ’s nachts zo koud dat wij haast niet konden slapen. Behalve Christine, want die kan overal slapen.
Maandag stonden wij om 04.40 uur op. Wij wilden namelijk douchen, wij moesten onze tenten afbouwen, enz. Bovendien moesten wij op tijd weer terug zijn in Windhoek, want er was iemand, die ’s avonds al weer terug moest vliegen naar huis.
Na het ontbijt en het inladen, begonnen wij aan onze laatste gamedriving. Ook toen hebben wij weer heel veel dieren gezien.
Om 09.00 uur verlieten wij het Etosha National Park. Het zou weer een lange weg terug worden. Helemaal, omdat wij allemaal best moe waren. Onderweg een paar keer gestopt voor het toilet en één keer voor de lunch.
Om 16.00 uur waren wij terug bij het kantoor. Het was dus gelukt om op tijd terug te zijn. Vervolgens moest iedereen worden afgezet. Bij iedereen verliep dat prima, maar je voelt het al aankomen: de chauffeur had geen idee, waar hij ons af moest zetten. Eenmaal bij onze wijk aangekomen, konden wij hem gelukkig de weg wijzen.
Uiteindelijk stonden wij om 17.30 uur voor ons huis, maar er was niemand thuis. Wij dus weer bellen naar Aletta. Zij zou zo snel mogelijk naar huis komen.
Ook deze avond zijn wij weer op tijd naar bed gegaan. Niet omdat wij vroeg op moesten staan of omdat wij het koud hadden. Nee, gewoon omdat wij ontzettend moe waren.

Dikke kus van de drie Afrikaantjes.