Hè, hè, ons studentenvisum

Maandag 01-09-2008

Hallo daar,

Vandaag zouden wij ons studentenvisum op kunnen halen. Zou het nu dan eindelijk lukken? Allereerst hebben wij onze dagverslagen gemaakt van Swakopmund en Walvisbaai. Vervolgens hebben wij aan onze taxichauffeur gevraagd of hij ons op kon halen om 11.30 uur.
Om 11.30 uur stonden wij dus keurig te wachten. Na een kwartier kwam hij om ons op te halen. De wachttijd begint dus al langer te worden.
In het centrum van Windhoek aangekomen, gingen wij direct naar het ministerie van Home Affairs. Daar aangekomen, konden wij aansluiten in een ontzettend lange rij.
Een kwartier en een aantal voordringende mensen later waren wij aan de beurt. De mevrouw achter het loket keek heel vreemd naar de brief, die wij aan haar gaven. Wij dachten al: dit gaat weer niet goed komen. Vervolgens vroeg zij naar onze identiteit. Daarna trok zij een la open vol paspoorten. La weer dicht en een andere la proberen. En jawel hoor, daar kwamen onze paspoorten.
Bij het openen van onze paspoorten zagen wij dat het visum geldig is tot 28 november 2008. Dit komt waarschijnlijk, omdat het college sluit op 28 november. De studenten krijgen dan namelijk vakantie.
Helemaal gelukkig met ons studentenvisum gingen wij naar het internetcafé. Er zijn namelijk een heleboel mensen, die graag willen weten hoe het met ons gaat en wat wij allemaal meemaken. En ja, je wil die mensen wel tevreden houden.
Na het internetcafé zijn wij naar de supermarkt gegaan, omdat Aletta had gevraagd of wij brood en vlees voor de rest van de week wilden kopen.
Vervolgens moesten wij nog wat geld opnemen, omdat het de eerste van de maand was. Aletta wilde graag haar geld hebben voor de eerste twee weken.
Hierna hebben wij onze taxichauffeur gebeld, die zei dat hij er zo aan zou komen. Nou, dat hebben wij geweten. Na bijna één uur wachten (ons geduld begon toen wel op te raken) hebben wij hem nog maar eens gebeld. Hij zei dat hij er nu zo aan zou komen. Dit keer gebeurde het ook echt. Hij bood zijn excuses aan voor het lange wachten en vertelde dat hij ergens op een kantoor was, waar hij van het kastje naar de muur werd gestuurd. Dit klonk ons behoorlijk vertrouwd in de oren.
Thuis aangekomen, hebben wij eerst maar wat gegeten. Het was intussen al behoorlijk laat geworden en wij hadden best trek in iets. Na het eten hebben wij onze tas ingepakt voor onze eerste dag op het college morgen. Daarna zijn wij onze foto’s uit gaan zoeken voor de site.
’s Avonds hebben Angela en Christine spaghetti bolognese gemaakt. Angela was bang dat het nergens naar zou smaken, maar dit viel 100% mee.
Voor de rest van de avond hebben wij nog wat zitten praten met Fabian en Norbert. Natuurlijk konden wij niet al te laat naar bed gaan, want om 06.30 uur zou de wekker weer gaan. Best spannend zo’n eerste dag op het college.
Nou, jullie horen wel hoe onze eerste dag zal verlopen op het college van Windhoek.

Heel veel knuffels van de drie Afrikaantjes.