Party hardy

Zaterdag 20-09-2008

Hé kaaskoppen (ja, wij zijn heel cultureel bezig),

Om 08.40 uur trokken wij onze stoute schoenen en vertrokken wij met het bakkie naar de markt (op het college) om ons vlees te verkopen.
Aangekomen waren onze medestudenten al bezig met het vlees. Je kon hen bijna niet zien staan. Echt bizar hoeveel rook zij maakten!
De afspraak was om 10.00 uur met de verkoop te beginnen, maar dat haalden wij bij lange na niet. Om 10.00 uur moest het brood nog gemaakt worden en het meeste vlees moest ook nog gebraden worden. Maar ja, Afrikanen maken hier niet zo’n punt van.
Uiteindelijk konden wij om 12.00 uur pas beginnen met de verkoop. Wij hadden hoenderpotje, braai borde en afval. De hoender bestond uit rijst, hoender, groente en kerrie. Bij braai borde kreeg je braadworst, karbonade, brood en aardappelsalade. En dan het afval. Nee, dit haalden zij niet uit de vuilnisbak. Het bestond uit de oren, het hoofd met hersenen, de poten en de lever van een schaap. Dit werd gemengd met rijst en groenten. Hopelijk hebben jullie niet net gegeten. Wij konden ons eten echt bijna niet binnen houden.
Om 13.00 uur waren wij al helemaal uitverkocht. Ook het gemberbier dat werd verkocht, was zo op. En zij hadden nog wel twintig liter gemaakt! De verkoop was zo snel gegaan dat de jury nog geen eens langs was geweest. Gelukkig hadden zij wel eten en een fles gemberbier achtergehouden.
Tussen de middag zijn wij even naar huis gegaan. Wij wilden ons even opfrissen van al die vieze rook en ook nog wat eten. Zo konden wij ook onze gekochte souvenirs thuis brengen. Christine en Emilie hebben allebei een sieradenset gekocht en Angela heeft een zelfgemaakte handtas gekocht. Nu hebben wij allemaal iets echt Afrikaans!
Om 15.45 uur was Suzette weer terug van de universiteit met Lihandra. Ja, wij zijn een beetje aan het feesten en die arme Lihandra moet gewoon twee toetsen maken op zaterdag. Suzette was dus de hele dag heen en weer aan het racen tussen het college, de universiteit en haar huis. Best zielig!
Weer terug op het college gingen wij op weg naar het voetbalveld met de feesttent. Wat wij onderweg daar naartoe meemaakte, was echt BIZAR! Er stopte een bakkie vol met negers. Zij wilden dat wij bij hen in het bakkie zouden stappen. Wij zijn natuurlijk niet blond en deden dit niet. Het gevolg was dat zij uit het bakkie kwamen. Zij zouden ons wel meenemen en alles voor ons betalen. Zij zeiden dat zij ons wel zouden leren om je vriend te bedriegen. Dit was de druppel en wij liepen gauw verder. Gelukkig kwamen wij al snel een paar bekenden tegen en konden wij ons bij hen aansluiten.
Dichtbij de tent aangekomen, werd de weg afgesloten, zodat de auto’s er niet meer door konden. Wij zagen overal militairen met geweren lopen, die niet bepaald klein waren. Studenten vertelden dat wanneer je bijvoorbeeld met een blikje gooit, de militairen echt gewoon schieten.
Bij het hek aangekomen, werd eerst onze tas gecontroleerd (Angela gauw haar mes in haar bh gestopt), daarna ons kaartje ingeleverd bij cipier Suzette en daarna kregen wij een ‘glow-in-the-dark-stempel’ op onze hand met ‘enjoy’ erop. Deze stempel was je toegangskaartje als je even naar buiten wilde. Suzette riep ons nog na: ‘I’m watching you girls!’
Op weg naar de tent kwamen wij Simson nog tegen. Als wij naar huis wilden, moesten wij maar naar hem toekomen. Hij zou ons dan naar huis brengen. Dat was dus mooi geregeld!
Rond 19.30 uur begon het concert. Er traden allemaal bekende artiesten op. Nou ja, bekend. Wij kenden er geen één. Er werd dus bedoeld: lokaal bekende artiesten.
Onze medestudenten kwamen direct met bier aanzetten. ‘Hé, biertje!’ Christine: ‘Nee, doe mij maar een sapje.’ Angela en Emilie: ‘Nou, vooruit dan maar.’
Na het biertje moest Angela ontzettend nodig naar de wc. Maar ja, hoe ga je dat doen in zo’n vies hokje zonder licht, waar je (volgens medestudenten) een vriendje op kunt doen. Dus besloten Angela en Christine maar samen te gaan. Christine ging dan op de uitkijk staan. Maar dan heb je van die studenten, die niet op hun beurt kunnen wachten en die dus gewoon naast zo’n hokje gaan staan. Christine vond dit echt bizar!
Het was heel gezellig, maar rond 23.30 uur kregen wij het toch behoorlijk koud en besloten wij om naar huis te gaan. Nu dus opzoek naar Simson, die wij de hele avond niet meer hadden gezien. Op weg naar de uitgang liepen wij bijna tegen hem aan. Ja, wij konden hem in het donker zien (door zijn gestreepte shirt met wit erin).
Het was de eerste keer dat Simson in de collegeauto reed en hij sloeg dus ook een paar keer af. Hij zei dat hij de weg naar Suzette huis wist, maar op een gegeven moment reed hij toch verkeerd. ‘Oh ja’, zei hij, ‘nu weet ik het weer. Suzette woont twee huizen verder dan mijn oom.’ Zo vond hij toch nog het goede huis.
Wij werden hartelijk ontvangen door Suzette en hebben nog even een chocolademelk gedronken om warm te worden. Daarna lekker naar bed!
Emilie lag nog even lekker te lezen en opeens hoort zij gepraat uit de kamer van Angela en Christine. Angela had het weer eens over spinnen en Christine sprak brabbeltaal. Nou ja, die twee hebben het ’s nachts dus ook heel gezellig met z’n tweeën. By the way, ’s morgens wisten zij niets meer af van hun gezellige conversatie samen. BIZAR!

Morgen doen wij lekker rustig aan! Pas goed op jullie zelf (doen wij ook). De drie Afrikaantjes.

P.S.: Lieve Carly en Anne, wij hopen dat jullie een leuke verjaardag hebben gehad! Ik vond het jammer dat ik er niet bij kon zijn. Ben jaloers dat jullie paëlla hebben gegeten. Dikke knuffel, Angela.