Lasy Sunday!

Zondag 21-09-2008

Hoe gaan dat? Naua?,

Van al dat bier moesten wij natuurlijk wel uitslapen. Wij rolden pas om 09.30 uur uit ons bed. Suzette was vanmorgen niet van plan om naar de kerk te gaan. Dus hadden wij besloten om ’s morgens uit te slapen en ’s avonds naar Angela’s favoriete kerk te gaan.
Wij hebben gedoucht, gegeten, lekker in de zon gelezen, het bericht van onze wilde zaterdag gemaakt, toen weer gegeten en daarna op de kerk. De kerk zullen wij wat uitgebreider behandelen, want dit was echt bizar! (oh ja, dit stopwoord komt bij Angela vandaan en wij gebruiken het nu ook om de haverklap: BIZAR!).
Op weg naar de kerk (wij gingen lopend) moesten wij Christine een paar keer uit de bosjes halen. Echt niet normaal, dat kind weet dat achter elk hek een hond zit en toch schrikt zij iedere keer. Wel leuk voor de omstanders om te zien.
Enfin, in de kerk aangekomen, wilden wij al teruggaan om onze badkleding te halen. De gloorgeur komt je tegemoet als je de kerkdeur open doet. Je rook het wel, maar er was verder niets te bekennen. Aan het begin van de dienst bleek al snel dat het om een doopdienst ging. Er werden vijfentwintig mensen gedoopt. Niet zoals Emilie en Christine dat in de kerk gewend zijn. De mensen gingen helemaal kopje onder. Wat wij grappig vonden, was dat degene die doopte de neus van de gedoopte dichtkneep. Er waren zelfs twee dames, die te laat kwamen voor hun eigen doop. Echt bizar!
Daarna was er een preek, die iets te lang was. Het kwam erop neer dat je niet terug moest gaan in je verleden, maar dat je naar je toekomst moest kijken. De boodschap was op zich goed, maar er was te veel herhaling. Na de prediking hebben wij nog een aantal liederen gezongen. Dit lijkt een beetje op de EO-jongerendag en op de kerk van ome Dirk.
Thuis aangekomen zaten Lihandra en Suzette al op ons te wachten. Zij hadden besloten dat wij nog maar een film moesten gaan kijken voordat wij naar bed gingen. De film heette Lucky you. Het was wel een aardige film. Angela vond het niet veel en besloot zelfs om eerder naar bed te gaan. BIZAR!
Na de film zijn Emilie en Christine ook lekker naar bed gegaan. Het is immers morgen weer vroeg opstaan.

Tüsch van de drie Afrikaantjes!

P.S.: wij waren er al aan gewend dat onze anonimiteit op het college verleden tijd was. Maar goed, de rest van Namibië weet nog niet wie wij zijn. Tot aanstaande vrijdag dan. De drie Afrikaantjes komen dan namelijk in de Namibian te staan. De krant van hier. Dat hebben wij weer. Afgelopen zaterdag kwam er namelijk een fotograaf naar ons toe. Hij wilde ons in de krant hebben. Afwachten maar hoe de foto eruit komt te zien: Emilie en Christine hadden een badhair-day en Angela had een badpuisten-day.