Slechte ademdag

Zondag 28-09-2008

Hallo trouwe kijkers,

Hier het vervolg van gisteravond. Zoals dat bij sterren hoort, kwam onze ster te laat. Reginald Benade (bijnaam Ridge), onze Paralympics, kwam pas om 20.15 uur aanzetten. Angela heeft hem direct op zijn nummer gezet. Best zielig, want hij voelde zich heel schuldig en ging uitleggen waarom hij te laat was.
Vervolgens kon het braaifeest gaan beginnen! Dit is te vergelijken met de barbecue bij ons. Suzette en Terence (de student uit Zimbabwe) hadden het vuur al lekker aan de gang gekregen en het vlees kon er dus opgelegd worden.
Suzette had echt haar best gedaan. Zij had twee salades en knoflookbrood gemaakt, worstjes, spek en lam gekocht, roomijs gehaald en nu komt het: zij had rosé gekocht. Nou, je raadt het al: Angela en Emilie gingen helemaal los. BIZAR! Het was een zoete rosé, dus dat viel goed in de smaak. Suzette voelde zich een beetje schuldig, omdat zij beloofd had om op ons te letten. Nu zet zij ons aan de drank! Maar ja, eenmaal van de rosé geproefd, was er geen stoppen meer aan. Allebei drie glazen op, want de rest van de fles moesten wij jammer genoeg delen met onze gasten.
Om 23.00 uur waren wij klaar met eten. Wij zaten echt propvol. Vooral het knoflookbrood ging er snel door heen. Wij hadden al besloten, dat wij morgen in de kerk niet zo hard moesten zingen. Echt bizar hoe wij uit onze monden roken! Snel de spullen opgeruimd. Afwassen mocht natuurlijk weer niet, want dat zou dan weer werk zijn. Nog een uurtje zitten kletsen en daarna lekker naar bed gegaan.
De volgende ochtend ging de wekker om 07.15 uur. Om 08.30 uur zaten Suzette, Christine en Emilie in de auto. Suzette zat te brommen op Lihandra. Zij had namelijk bedacht dat wij ’s morgens naar de kerk zouden gaan en zij lag nog op bed!
Bij de ingang van de kerk kregen wij een informatieboekje. In het informatieboekje stond de speciale kerkdienst, die wij met mama Nicolaï en A.W. hadden meegemaakt. Bij het bericht stond ook een foto. En ja hoor, wie stonden daarop?: mama Nicolaï, A.W., Angela en Christine. Emilie was jammer genoeg te klein en kun je dus niet zien. Je moet wel een vergrootglas gebruiken om ons te kunnen zien, maar wij staan er wel op. Bizar, nog meer beroemdheid!
In de kerk was er een speciale dienst voor de ouderen van de gemeente. Suzette vertelde dat je dit kon zien aan de liederen, die gezongen werden en de dominee had vandaag een toga aan. Dat schijnt heel ouderwets te zijn (ja, paps Nicolaï, die kun je in je zak steken).
De prediking ging over Johannes 15, vers 14 en 15. Wij mogen weten dat wij een Vriend met een hoofdletter hebben. Deze Vriend zal er altijd voor je zijn, ook al zijn wij niet altijd trouw.
Na de prediking hebben wij Welke vriend is onze Jezus in het Afrikaans gezongen (zie voor het eerste couplet de foto’s).
Thuis had Angela de koffie al lekker voor ons klaar staan! Dat smaakte goed. De koffie is zondags toch echt het lekkerst! Bovendien was de afwas ook al gedaan. Heerlijk toch!
Voor de rest van de dag uitgerust van ons vermoeide zaterdag. Ook willen wij fit zijn voor de start van onze basisschoolbezoeken. Wij moeten morgen namelijk om 07.00 uur op de school zijn. Echt bizar!
Vanavond heeft Suzette besloten om er een filmavond van te maken. Dat wordt dus weer lekker wegkwijnen voor de televisie!

Hasta la vista, tot de volgende Villa! Veel liefs van de drie Afrikaantjes.

P.S. Linda en Jaynaro, van harte gefeliciteerd met jullie tweejarig verkering jubileumjaardag dingetje. Nog vele jaren! Dikke kus en knuffel van Annie.