Wat een schatjes!

Dinsdag 30-09-2008

Hallo langslapers,

Vandaag zijn wij om 05.30 uur opgestaan. Yes, een kwartier later dan gisteren! Simson zou ons om 07.15 uur op komen halen. Je weet het natuurlijk nooit, dus wij zorgden dat wij op tijd klaar waren. Hij stond gelukkig stipt op tijd voor de deur!
Bij de Elim Primary School aangekomen, begon Simson over de dresscode. Gelukkig hadden wij onze zwemkleding thuis gelaten. Nee, grapje. De directrice maakte geen enkel probleem van de kleding, die wij aan hadden. Tussen de andere leerkrachten vielen wij qua kleding niet op.
Allereerst mochten wij een prijsuitreiking bijwonen van een voorleeswedstrijd. De uitreiking werd geopend met gebed, een bijbellezing en nog een gebed. Hierna werden de prijzen aan de kinderen uitgereikt. Ondertussen werden wij van alle kanten bekeken en ook aangeraakt. Vooral onze haren zijn erg in trek.
Eerst hebben wij nog even kort met de directrice gesproken. Zij vroeg of het geen probleem was als wij in verschillende groepen kwamen. Angela zou naar grade 1 gaan, Emilie naar grade 3 en Christine naar grade 4.
De klassen waren aan het oefenen voor het sportevenement van aanstaande vrijdag. Jawel, wij hebben ook een taak gekregen op deze dag! Een leuke afsluiting van de week. Anyway, wij gingen dus eerst met z’n drieën naar grade 1. De leerkracht van deze groep keek voortdurend naar ons om te zien of wij het eens waren met wat zij deed en zei. Op een gegeven moment gaf zij één van de kinderen een klap op het hoofd, omdat het niet oplette. Hier schrokken wij wel een beetje van. Even later werden Christine en Emilie opgehaald om naar hun klas te gaan.
Eerst een beschrijving van de klas van Angela. De kinderen in grade 1 zijn 6 tot 7 jaar. Sommige kinderen komen voor het eerst naar school en hebben dus nooit Engels gesproken. Als kinderen de uitleg niet begrijpen in het Engels, dan gaat de leerkracht over op de moedertaal van het kind. Na de klassikale uitleg gaan de kinderen aan het werk. De zwakkere leerlingen worden dan op een mat voor in de klas gezet en moeten wachten tot de rest van de klas aan het werk is. Dan wordt één van de kinderen geholpen en gaat de leerkracht weer de klas in om anderen te helpen. Dus voordat het laatste kind van de mat is, is de werktijd al bijna om. Een ander bizar moment was het afnemen van een luistertoets. De kinderen moeten dan met verschillende kleurtjes rondjes om de goede plaatjes zetten. Maar, de kinderen hebben geen gekleurde potloden. De leerkracht zei tegen Angela dat zij het wel deed, maar dat zij het werk niet kon nakijken vanwege het gebrek aan verschillende kleuren. Angela vroeg toen waarom zij de kinderen dan geen verschillende vormen liet maken. Dus bij het ene plaatje een kruisje, bij het andere een rondje en bij de laatste een streep. Zij vond dit zo’n goede tip dat zij het direct opschreef. Angela heeft ook een natuurles meegemaakt, die over water ging. De leerkracht had een poster bij zich, maar door gebrek aan plaatjes was die maar half af. De kinderen moesten de andere plaatjes gaan zoeken. Je merkte aan de informatie, die de leerkracht aan de kinderen gaf, dat zij ook niet zo veel van het onderwerp afwist. Zo werd er bijvoorbeeld verteld dat als het niet regent dat er dan nergens water is. Ook liet zij plaatjes aan de kinderen zien, waar zij niets over wist te vertellen. Wij zouden dan zeggen, zoek informatie op of laat het uit je les. Dit is alleen maar verwarrend voor de kinderen. Verder was het een superleuke en gezellige dag. Angela kreeg zelfs een boterham (met heel veel boter) van een jongetje en een kralenketting van een meisje. Zij hebben al bijna niets en geven het dan ook nog weg!
Dan de klas van Emilie: grade 3. De kinderen in deze groep zijn 8 tot 9 jaar. Bij binnenkomst viel direct de aankleding van de klas op. Alle muren waren lichtblauw geverfd en overal hing beeldmateriaal. Dit maakte het heel gezellig in de klas. De kinderen waren bezig met klassikaal hardop lezen. Dit wil zeggen dat zesenveertig kinderen tegelijkertijd hardop dezelfde tekst aan het lezen zijn. Kun je het je voorstellen? De leerkracht was intussen bezig met het ophangen van platen in de klas. Het lijkt nu net of de leerkracht totaal niet met de klas bezig was, maar dit was niet het geval. Zij wist heel goed wat zij deed en had een goed georganiseerde klas. In de klas staat een soort kapstok, waar alle kinderen hun tas aan hangen. Verder heeft bijna ieder kind een kleine zak aan hun stoel hangen, waar alle boeken en schriften ingaan. Op deze manier kun je als leerkracht toch goed rondlopen in een klas vol met kinderen. De kinderen uit de klas kregen in grade 3 voor het eerst Engels en hebben er dus veel moeite mee. De leerkracht kopieert dus heel veel voor de kinderen, omdat er gebrek is aan tekstboeken. Het resultaat is wel dat er nog maar één kind in de klas is, die echt moeite heeft met het lezen in het Engels. Op een gegeven moment gingen de kinderen naar een tekst in het Engels luisteren en moesten zij aantekeningen maken. De hele klas moest hiervoor op een mat aan de achterkant van het lokaal gaan zitten. Dat was een hele volksverhuizing. Na tien minuten zat dan ook iedereen en kon het luisteren gaan beginnen. Na vier keer naar het verhaal geluisterd te hebben, vond de leerkracht het wel genoeg en mochten de kinderen naar hun plaats. Hierna mocht ieder kind twee woorden uit het verhaal op het bord schrijven. Eén van de kinderen schreef het woord ‘swiming’ op het bord. De leerkracht vroeg vervolgens aan Emilie of dit wel goed was geschreven. Aan het einde van de dag mochten een aantal kinderen de brief voorlezen, die zij hadden gekregen van kinderen uit Amerika. Niet lang geleden waren er Amerikaanse leerkrachten langs geweest en nu was er een correspondentie tussen de kinderen opgezet.
Tot slot de klas van Christine. Dit is grade 4. Deze kinderen zijn 9 tot 10 jaar. Op de school zijn er in totaal vier grade 4 groepen. Deze groepen hebben geen eigen lokaal en leerkracht, maar wisselen steeds van leerkracht en lokaal. Het ene uur hebben zij bijvoorbeeld bij een leerkracht Engels en het andere uur hebben zij bij een andere leerkracht wiskunde. Het eerste uur heeft Christine bij een Afrikaanse les gezeten. De kinderen moesten een tekst lezen. Dit moesten zij om de beurt doen. Na het lezen heeft de leerkracht de uitspraak van Afrikaanse woorden met de kinderen geoefend. Leswisseling: Engels is aan de beurt! In de Engelse les moesten de kinderen een uitnodiging schrijven. Eerst legde de leerkracht aan de kinderen uit wat een uitnodiging is en wat er op een uitnodiging moet komen te staan. Daarna gingen de kinderen aan de slag. De rest van de ochtend is Christine bij de leerkracht van de Engelse lessen gebleven. De volgende twee groepen moesten namelijk een toneelstuk opvoeren. Het toneelstuk moest wel een boodschap voor de rest van de groep hebben. Zo was er een toneelstuk dat ging over een leerkracht, die een kind had geslagen. Het kind werd geslagen, omdat zij tijdens het gebed vervelend stond te doen. De volgende morgen kwamen de ouders van het kind naar de leerkracht. Zij vroegen aan de leerkracht waarom zij het kind had geslagen. De leerkracht zei hierop: ‘Heeft uw kind wel verteld waarom ik haar heb geslagen?’. Dit had het kind niet gedaan. Toen de ouders hoorden wat het kind had gedaan, kreeg zij er nog een pak slaag overheen. De boodschap was dus, als je geslagen wordt door een leerkracht, dan moet je dit niet aan je ouders thuis vertellen. Dit kom je in Nederland toch niet tegen! Bizar! In één van de klassen waren er twee kinderen jarig. Eerst moesten de kinderen voor de jarige gaan zingen. Dit gebeurde niet klassikaal, maar in groepjes. Elk groepje moest een verjaardagsliedje voor de jarige zingen. Na het zingen kregen de kinderen taart. Dit hadden de jarigen niet meegenomen, maar de school had een taart gekocht. Om 12.25 uur waren de kinderen uit en mochten zij naar huis.
Aan het einde van de dag wordt er met de kinderen gebeden voordat zij naar huis gaan. Daarna kan het knuffelen gaan beginnen. Bijna ieder kind komt bij je langs voor een knuffel. Wat een schatjes zijn het toch! Hartverscheurend! Dat wordt een heel vliegtuig boeken!
’s Middags hebben wij nog wat boodschappen gedaan. Niet te veel natuurlijk, want wij hadden de vorige keer de winkel al geplunderd.
Na het eten nog even So you think you can dance kijken en daarna lekker onder zeil.

Wij kijken uit naar morgen! Een dikke Afrikaanse knuffel van de drie Afrikaantjes!