Studentenvisum en reiskriebels

Donderdag 28-08-2008

Goedemorgen bleekscheten (wij hebben nu een kleurtje),

Vandaag begon de dag spannend: zou ons studentenvisum nu wel gaan lukken? Om 06.00 uur ging de wekker. Het opstaan ging best moeilijk. Het was verschrikkelijk koud. Angela had het nog het koudst van allemaal. En zij ligt nog wel onder (let op!): een laken, een deken en een tweepersoonsdekbed dat dubbelgeslagen is. Bizar!
Na gedoucht en gegeten te hebben, gingen wij naar buiten om te wachten op onze taxichauffeur. Om 07.50 uur was hij er. Best goed voor een Namibiër!
Even over achten waren wij bij het ministerie. De vorige dag werd verteld dat wij naar loket 2 moesten. De rij was niet zo groot, dus dat scheelde. Toen wij aan de beurt waren, werden wij binnen een seconde naar een ander loket gestuurd. Echt fantastisch: weer in de rij! Deze rij was ook wat langer. Gelukkig was er een enge man, die iedereen voorliet. Ook wel verdacht. Wij waren zo verstandig geweest om niet te pinnen, dus veel geld hadden wij niet bij ons. De man deed verder niets. Hij keek wel naar wat je bij je had.
Na betaald te hebben, mochten wij (wat een verrassing) weer terug naar loket 2. De man vroeg om de bon en onze paspoorten. Vervolgens moesten wij een papier ondertekenen en daarna konden wij weer gaan. Maandag moesten wij maar weer terugkomen. Je krijgt er echt de hik van!
Vervolgens moesten wij wat geld opnemen, omdat wij nu helemaal blut waren door het betalen van onze studentenvisa. Natuurlijk, hadden wij ook geld nodig voor onze trip naar Swakopmund en Walvisbaai.
Vervolgens hebben wij onze betrouwbare taxichauffeur Patrick gebeld, die ons binnen vijf minuten op kwam halen. Echt een aardige en leuke man. Onderweg over voetbal gepraat (paps Nicolaï, kun je het je voorstellen?).
Thuis aangekomen de laatste spullen in de koffer gedaan voor onze trip. Om 12.00 uur zouden wij opgehaald worden door Suzette, omdat wij vanaf haar huis zouden vertrekken met de bus. In de tussentijd dus nog maar even een spelletje Party en Co summer gedaan.
Rond 12.30 uur waren wij bij Suzette aangekomen. Eerst hebben wij nog wat gedronken met elkaar en daarna was het busje er om ons op te komen halen. De reis verliep heel goed. Onderweg was het heel bijzonder om te zien hoe het groen langzamerhand verdwijnt en verandert in bijna alleen maar zand.
Rond 18.00 uur kwamen wij aan bij ons verblijf voor de komende dagen. Echt luxe! Een grote woonkamer met keuken, twee grote slaapkamers, twee douches, een bad en twee toiletten. Niet te geloven gewoon.
De vrouw van het hotel was ook heel aardig. Zij nam Arie Willem en Emilie direct mee op een korte tocht door het stad. Zij kon ons precies vertellen waar de goede restaurants zaten, de supermarkt, enz.
Teruggekomen van de korte stadstocht hadden Angela, Christine en mama Nicolaï de koffers al uitgepakt. Wij konden nu dus de stad intrekken om boodschappen te doen en om een restaurantje op te zoeken.
Onderweg kwamen wij een pizzeria tegen. Hier hebben wij vijf verschillende pizza’s gekozen en deze lekker mee naar het hotel genomen. Iedereen heeft een stukje genomen van elke pizza. Wij hadden daar een doordraaisysteem voor. Het smaakte allemaal heel goed!
’s Avonds werd het kouder en hebben wij met een lekker kopje warme chocolade besproken wat wij de komende dagen zouden willen gaan doen. Een woestijn- en een dolfijnentoer stonden hoog op ons verlanglijstje. Morgen dus maar even gaan boeken!
Vervolgens gingen wij lekker slapen, want het begon echt koud te worden. Dus kropen wij allemaal maar lekker in onze warme bed!

Tot snel maar weer! De drie Afrikaantjes.