De zee onveilig gemaakt in Walvisbaai

Zaterdag 30-08-2008

Alles kids,

Vandaag zou weer een fantastische dag worden! Ook al begon de dag wat koud voor iedereen. Het warme water deed het namelijk niet zo goed. Nou ja, iedereen werd zo wel wakker.
Om 07.45 uur zaten wij aan het ontbijt. Weer heerlijk gegeten! Er waren nu ook vers gebakken broodjes. Niet te versmaden gewoon.
Om 08.15 uur stond er een man bij het hotel, die ons op kwam halen. Deze keer hebben wij onze chauffeur niet uitgelachen! Het was een hele aardige man, die ons naar onze boot bracht voor de dolfijnentoer.
Na even gewacht te hebben, kwam Ocean Lady eraan. Nee, dit is geen zeemeermin. Dit was onze boot. Wij gingen met een groep van zo’n twintig man aan boord. Zou, dit wel passen? De boot bleek echter groter dan gedacht. Dus ja, het paste!
Wij hadden een heel mooi plekje op de voorplecht van de boot. Dat hadden Arie Willem en Angela mooi geregeld!
Allereerst werden de pelikanen vanaf de boot gevoerd. Onze kapitein was nogal een grappenmaker. Hij maakte het echt leuk!
Opeens sprong er een zeehond aan boord. Dit blijkt heel normaal te zijn. Wij kregen gezelschap van Willy. Je kon hem aaien, foto’s maken, hij werd gevoerd en er werd wat over hem verteld. Tijdens de trip gebeurde het wel vaker dat een zeehond aan boord sprong. Echt cool!
Vervolgens vaarden wij naar de viagrafabrieken van Namibië. Sorry, wij schrijven alleen maar op wat onze kapitein zei. Wij kwamen dus gewoon bij een plek waar oesters worden gekweekt.
Tussendoor kregen wij Old Brown Sherry te drinken (het was rond 10.00 uur). Volgens de kapitein moest je er drie nemen: één om in balans te blijven op de boot, één om warm te worden en één om heel veel dolfijnen te zien. Arie Willem en Angela waren heel gehoorzaam en hebben er dus drie genomen. Mama Nicolaï en Emilie vonden twee wel genoeg. Christine ging na één slok al bijna kokhalzen, dus was zij heeft het bij dat ene slokje gelaten.
Na de sherry kwamen wij bij een strandje in de zee met ontzettend veel zeehonden. Gelukkig sprongen deze niet met z’n allen aan boord! De meeste maakten echt ontzettend veel geluid en lieten hun kunstjes aan ons zien. Onze kapitein hoopte hier ook dolfijnen te zien, maar dat gebeurde niet. Daar ging onze dolfijnentoer. Gelukkig bracht hij ons naar een andere plek op zee. En daar gebeurde het: er kwamen drie dolfijnen bij de boot zwemmen. Arie Willem en Angela hebben er ook maar drie gezien. En dat nog wel na al die sherry!
Het best moeilijk om de dolfijnen op de foto te krijgen. Gelukkig hadden wij ook onze videocamera bij ons. Op een gegeven moment hadden de dolfijnen geen zin meer om te spelen en dus gingen wij naar een andere plek om (let op!) licht te lunchen.
Nou, laat dat licht maar achterwege. Wij kregen allereerst champagne. De lunch bestond uit visstick, calamaris (inktvisringetjes), mosselen, kip, loempia, salade, sandwich, enz. Heel licht dus. Op een gegeven moment kwamen de oesters. Arie Willem was de eerste die er één naar binnen slurpte. Hij vond het lekker, dus besloten mama Nicolaï en Emilie er ook één te nemen. Zij vonden het wel gaan. Stoere Christine zou er ook even één nemen. Nou, dat heeft zij geweten. Zij heeft nog nooit zo vies gekeken. Het scheelde maar weinig of zij ging over haar nek. Niet iedereen was dus een liefhebber van de oesters. Angela vond dat zij de oesters niet nodig had (= zij lust geen vis) en heeft het dus niet genomen.
Na de ‘lichte’ lunch werden wij weer naar de wal gebracht. Wonder boven wonder kwam iedereen goed van de boot. Wie had dat gedacht na al die alcohol? Wij niet.
Onze chauffeur stond ons al weer trouw op te wachten. Hij bracht ons weer naar ons hotel. Voor vanavond hadden wij gereserveerd in het Tug restaurant. Wij hadden nu dus nog genoeg tijd om Swakopmund verder te bekijken.
Wij zijn naar de zee gelopen en hebben daar veel mooie foto’s gemaakt. Natuurlijk hebben wij ook gefilmd.
Op een gegeven moment kwamen wij langs een winkeltje met allemaal Namibische spullen. Wij hebben hier een tijdje rondgekeken.
Het begon al tegen 18.00 uur te worden en wij besloten dus alvast maar naar het restaurant te gaan. Het werd namelijk al behoorlijk koud. Wij hebben eerst ons gewarmd met warme chocolademelk of koffie. Daar knapte je al een stuk van op.
Daarna was het een gerecht uitzoeken. Ook weer heel moeilijk, want er was zo veel. De dames kozen voor de sirlion (= biefstuk) en Arie Willem ging voor de blackened fish (hot & spicy).
Na afloop namen wij weer ijs, koffie of thee. Vervolgens de rekening. Deze zou wel hoger uitvallen dan gister. Dit bleek niet het geval te zijn. Hoe bestaat het, het was nu 61 euro. Echt niet duur. Weer bedankt voor het lekkere eten mama Nicolaï.
Nu maar weer aan de koude terugtocht beginnen. Wij konden wel een taxi nemen, maar wij bikkels gingen gewoon lopen.
Thuis dus maar weer aan de warme choco. Wij gingen nu maar wat eerder naar bed, want de volgende ochtend zou onze wekker om 05.15 uur gaan.

Tot de volgende keer! Knuffels van de drie Afrikaantjes.