De verhuizing

Vrijdag 05-09-2008

Alles kits achter de rits?,

Bij ons wel in ieder geval. De koffers stonden klaar en wij werden inderdaad om 08.00 uur opgehaald door de docent. Het kon dus niet beter.
Op het college aangekomen, hadden wij eerst gym. Eerst theorie en daarna praktijk. Lachen, de studenten gingen volleyballen. Bij ons doe je dat al vanaf je twaalfde, maar de studenten deden het nu op hun éénentwintigste voor het eerst. Wij vonden het al heel raar, want niemand kon serveren, er stonden soms acht mensen in het veld en niemand draaide door. Echt bizar!
Na gym hadden wij weer scienceklas. Het werd een hele leuke les. Wij hadden ons opgesplitst, zodat wij meer in contact kwamen met de studenten. Dit gebeurde dan ook. De studenten zijn heel open en vriendelijk. Daar kunnen wij als Nederlanders nog wat van leren. De docent liet op zich wachten en dus nam een student de boel maar even over. Hij maakte een rijtje op het bord met studenten, die aan het praten waren. Christine werd als eerste opgeschreven. Hoe is het mogelijk. Angela volgde ook al gauw, maar zij maakte zich niet druk, want haar naam werd verkeerd op het bord geschreven (namelijk Angelina). Emilie was natuurlijk weer het braafst. Zij kwam dus niet op het bord te staan.
Toen de docent kwam, werd het een interessante les. Wij moesten bloed gaan testen op HIV. Rustig maar, het ging allemaal heel veilig. Bovendien hebben wij de andere studenten het werk laten doen en wij vertelden wat zij moesten doen. Ideaal!
Na de scienceklas werden wij door Sharon meegenomen naar Home Ecology. Dit lijkt een beetje op het vak verzorging bij ons. Studenten leren naaien, koken, zichzelf verzorgen, enz. Vandaag gingen wij iets naaien. Angela heeft echt hele stappen vooruit gedaan. Zij kan nu zelfs haar eigen knoop weer aan haar broek naaien. Mama Reedijk, u krijgt dus meer vrije tijd nu.
De docent van dit vak is wel heel vermoeiend. Zij praat ontzettend langzaam en vraagt dan ook nog voortdurend: ‘Are you with me?’ Niet te geloven.
Na dit vak gingen wij op zoek naar Suzette. Zij zou onze koffers op gaan halen bij Aletta en dan doorrijden naar haar huis.
Bij Aletta aangekomen, bleek zij niet thuis te zijn, een beetje jammer. Wij konden onze sleutel nu niet inleveren. Nou ja, wij moesten toch nog een keer terug, omdat er nog iets via de post naar ons was opgestuurd. Wij zouden de sleutel dan terug kunnen geven.
’s Middags hebben wij eerst boodschappen gedaan en ons verblijf bekeken. Dit bleek ook weer voor tijdelijk, want het begint hier warmer te worden en Suzette vindt het dan beter om ons in één van de vleugels van het huis te hebben. Dit is veel koeler, je hebt een douche en je hoeft niet mee naar buiten om te plassen. Dus dinsdag staat er weer een verhuizing voor de deur.
’s Avonds heeft mama Nicolaï heerlijk voor ons gekookt en hebben wij gezellig met elkaar televisie gekeken en gepraat.
Rond 23.00 uur vertrokken wij naar ons eigen verblijf in de tuin en zijn heerlijk gaan slapen.

Are you still with me? De drie Afrikaantjes.