Een gewone zondag

Zondag 12-10-2008

Het zonnetje lacht, de lucht is blauw, drie Afrikaantjes kom maar gauw,

Vanmorgen zijn wij de zondag natuurlijk begonnen met naar de kerk gaan. Vandaag werd er gelezen uit Filippenzen 4: 1 – 9. Het was een mooie en eenvoudige dienst. Met name vers 7 deed ons aan thuis denken. ‘En de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten behoeden in Christus Jezus’. Wij denken dan met name aan u, papa Nicolaï, omdat u deze woorden ook wel eens als zegen gebruikt. Prachtig!
Na de kerk hebben wij weer gezellig met elkaar koffie en thee gedronken. Daarna gingen de drie Afrikaantjes in de keuken aan de slag. Het was nu de beurt aan mama Suzette om verwend te worden. Wij zouden vandaag kost maken. Oké, wij zullen eerlijk zijn. Wij hebben de ragout gegeten, die mama Nicolaï nog had gemaakt. Als toetje hebben wij een heerlijke chocoladetaart gemaakt.
Het was echt een gezellige maaltijd met elkaar. Christine en Emilie begonnen de maaltijd met het zingen van het Onze Vader. Suzette vond dit heel mooi. De ragout smaakte echt ontzettend goed. Iedereen heeft zich helemaal rond gegeten. Lihandra heeft zelfs twee keer opgeschept! Suzette begon zich al zorgen te maken. Zou zij alles wel binnen kunnen houden? Gelukkig is alles goed afgelopen.
Nou, toen was het toetje aan de beurt. Wij waren wat onzeker over de smaak en hebben toen naar eigen inzicht chocoladepasta toegevoegd. Echt bizar lekker! Suzette kwam ook nog op het idee om er roomijs bij te eten. Je snapt wel dat het smikkelen en smullen was.
Na het eten ging Suzette slapen, Lihandra televisie kijken en de drie Afrikaantjes, hoe kan het ook anders, gingen in de zon zitten. Wij weten niet of dit morgen ook kan, want dan wordt het namelijk 36 graden. BIZAR!
Na twee uur vonden wij het wel weer genoeg en besloten om naar binnen te gaan. Hier hebben wij eerst gegeten en daarna nog even achter de laptop om filmpjes te bekijken. Speciaal voor papa Nicolaï hebben wij een filmpje van het orgelspel gemaakt. Kunt u ook horen hoe dat klinkt.
’s Avonds stond er nog een film gepland en daarna op tijd naar bed. Suzette heeft namelijk gevraagd of wij morgen eerst met haar naar het college willen gaan. Zoals misschien bekend is, is de delegatie van de Pabo deze week in Windhoek. Suzette moet een heleboel regelen en morgenochtend helpen wij haar daarbij. Vanaf het college gaan wij dan met Simson naar onze laatste basisschool. Als hij tenminste iets laat horen, want wij weten nog steeds niet hoe laat hij zal komen. Nou, jullie horen morgen wel hoe het is afgelopen.

Lieve knuffels van de drie Afrikaantjes. Da-da!

P.S.: Lieve oom Rob, vanuit het zonnige Namibië willen wij u even van harte feliciteren met uw verjaardag. Wij hopen dat u een leuke dag hebt gehad. Een dikke felicitatieknuffel van ons allemaal. Wij vinden het trouwens hartstikke leuk dat tante Jacqueline regelmatig op onze site reageert. Super! Veel liefs van uw nichtjes Christine en Emilie.