Township Tour
Door: Angela, Emilie en Christine
Blijf op de hoogte en volg Christine
17 November 2008 | Namibië, Windhoek
Woensdag 12-11-2008
Het lijkt wel Nederland!,
Dit dachten wij toen wij ’s morgens om 06.00 uur opstonden. Wat een regen. Het heeft heel de nacht geregend en ook ’s ochtends hield het maar niet op. Maar wij laten ons niet kennen en maken er gewoon weer een fantastische dag van.
Vanaf 07.30 uur konden wij opgehaald worden en wij stonden dan ook keurig te wachten. Een kwartiertje later kwam er een wit busje aanrijden. Jawel, dit was onze tourgids. Wij waren de eersten in het busje. De rest van de passagiers werden allemaal in het centrum van Cape Town opgehaald. Normaal doe je hier twintig minuten over, maar dit keer werd het één uur. Nou ja, wij zaten droog en onze gids, Basil, hield ook wel van gezelligheid. Er was dus geen probleem.
Na iedereen opgehaald te hebben, vertrokken wij naar District 6. Voor de apartheid woonden de mensen hier gemengd: blank, gekleurd en zwart. Toen de apartheid werd ingesteld, moest men apart gaan wonen van elkaar en kreeg iedereen een paspoort. In dit paspoort stond heel duidelijk je huidskleur vermeld.
Hierna gingen wij naar het museum District 6. De gids wees ons nog met name op onze koningin. Nederland is namelijk een goede sponsor van het museum. Hier werd ook verteld hoe je na de apartheid als kleurling blank kon worden verklaard. Er werd dan een potlood in je haar gedaan. Bleef het potlood hangen, dan was je gekleurd en als het potlood eruit viel, dan was je blank. BIZAR!
Na het museumbezoek vertrokken wij naar de eerste Township. Dit was Langa (= de zon). Hier zijn wij doorheen gereden. Het stikte hier van de toeristen en onze gids vond het dus beter om ons naar een andere Township mee te nemen.
De volgende Township was Khayelitsha (= een nieuw huis). Onze eerste stop was bij een (pre)primary. De kinderen zongen speciaal voor ons een liedje. Het viel ook op dat er heel veel speelgoed aanwezig was. Dit was allemaal toegestuurd.
Naast de school was Vicky’s Bed & Breakfast. Deze vrouw heeft van haar huisje een prachtig pensonnetje gemaakt. Aan de buitenkant ziet het er armoedig uit, maar van binnen is het echt schitterend. Verder zamelt zij allemaal spullen in om kerstcadeautjes voor de kinderen te maken.
Het volgende stoppunt was bij een gemeenschapskeuken. Hier zijn twee vrouwen iedere dag bezig om de kinderen eten te geven en als zij dat gedaan hebben, koken zij voor mensen in de gemeenschap die geen eten hebben.
De laatste stop was bij Golden, de bloemenmaker. Hij laat iedere zaterdag de kinderen blikjes verzamelen. Voor ieder blikje krijgen de kinderen twintig cent en bovendien blijft de buurt zo lekker schoon. Van deze blikjes maakt Golden allemaal verschillende bloemen. Echt bizar! In vijf minuten tijd maakte hij gewoon even een gerbera.
Om 13.00 uur werden wij weer thuis afgezet. Hier hebben wij de kipburgers met brood gegeten, die wij al klaar hadden gemaakt. Angela en Christine waren nogal moe en die hebben dus de rest van de middag geslapen. Emilie heeft lekker sudoku’s gemaakt. Wij deden dit allemaal in het bed van Angela. Het scheen er nogal leuk uit te zien. Helene heeft zelfs een foto van ons gemaakt.
’s Avonds broccoli met gebakken aardappeltjes en worst gegeten. Daarna nog de film Breakfast at Tiffany’s gekeken. En het is niet te geloven, maar Angela en Christine wilden op tijd naar bed, want zij waren moe! BIZAR! Nou ja, zijn zij morgen extra goed uitgerust.
Wij spreken jullie morgen weer. Heel veel liefs van de drie Afrikaantjes!
Het lijkt wel Nederland!,
Dit dachten wij toen wij ’s morgens om 06.00 uur opstonden. Wat een regen. Het heeft heel de nacht geregend en ook ’s ochtends hield het maar niet op. Maar wij laten ons niet kennen en maken er gewoon weer een fantastische dag van.
Vanaf 07.30 uur konden wij opgehaald worden en wij stonden dan ook keurig te wachten. Een kwartiertje later kwam er een wit busje aanrijden. Jawel, dit was onze tourgids. Wij waren de eersten in het busje. De rest van de passagiers werden allemaal in het centrum van Cape Town opgehaald. Normaal doe je hier twintig minuten over, maar dit keer werd het één uur. Nou ja, wij zaten droog en onze gids, Basil, hield ook wel van gezelligheid. Er was dus geen probleem.
Na iedereen opgehaald te hebben, vertrokken wij naar District 6. Voor de apartheid woonden de mensen hier gemengd: blank, gekleurd en zwart. Toen de apartheid werd ingesteld, moest men apart gaan wonen van elkaar en kreeg iedereen een paspoort. In dit paspoort stond heel duidelijk je huidskleur vermeld.
Hierna gingen wij naar het museum District 6. De gids wees ons nog met name op onze koningin. Nederland is namelijk een goede sponsor van het museum. Hier werd ook verteld hoe je na de apartheid als kleurling blank kon worden verklaard. Er werd dan een potlood in je haar gedaan. Bleef het potlood hangen, dan was je gekleurd en als het potlood eruit viel, dan was je blank. BIZAR!
Na het museumbezoek vertrokken wij naar de eerste Township. Dit was Langa (= de zon). Hier zijn wij doorheen gereden. Het stikte hier van de toeristen en onze gids vond het dus beter om ons naar een andere Township mee te nemen.
De volgende Township was Khayelitsha (= een nieuw huis). Onze eerste stop was bij een (pre)primary. De kinderen zongen speciaal voor ons een liedje. Het viel ook op dat er heel veel speelgoed aanwezig was. Dit was allemaal toegestuurd.
Naast de school was Vicky’s Bed & Breakfast. Deze vrouw heeft van haar huisje een prachtig pensonnetje gemaakt. Aan de buitenkant ziet het er armoedig uit, maar van binnen is het echt schitterend. Verder zamelt zij allemaal spullen in om kerstcadeautjes voor de kinderen te maken.
Het volgende stoppunt was bij een gemeenschapskeuken. Hier zijn twee vrouwen iedere dag bezig om de kinderen eten te geven en als zij dat gedaan hebben, koken zij voor mensen in de gemeenschap die geen eten hebben.
De laatste stop was bij Golden, de bloemenmaker. Hij laat iedere zaterdag de kinderen blikjes verzamelen. Voor ieder blikje krijgen de kinderen twintig cent en bovendien blijft de buurt zo lekker schoon. Van deze blikjes maakt Golden allemaal verschillende bloemen. Echt bizar! In vijf minuten tijd maakte hij gewoon even een gerbera.
Om 13.00 uur werden wij weer thuis afgezet. Hier hebben wij de kipburgers met brood gegeten, die wij al klaar hadden gemaakt. Angela en Christine waren nogal moe en die hebben dus de rest van de middag geslapen. Emilie heeft lekker sudoku’s gemaakt. Wij deden dit allemaal in het bed van Angela. Het scheen er nogal leuk uit te zien. Helene heeft zelfs een foto van ons gemaakt.
’s Avonds broccoli met gebakken aardappeltjes en worst gegeten. Daarna nog de film Breakfast at Tiffany’s gekeken. En het is niet te geloven, maar Angela en Christine wilden op tijd naar bed, want zij waren moe! BIZAR! Nou ja, zijn zij morgen extra goed uitgerust.
Wij spreken jullie morgen weer. Heel veel liefs van de drie Afrikaantjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
